Gepubliceerd op 24 oktober 2016
Een vennootschap naar Duits recht, “go fair” stelt werknemers ter beschikking overeenkomstig de wet tot regeling van de uitzendarbeid. In het kader van deze activiteit stelt go fair zorgpersoneel (geriatrisch verpleegkundigen en zorgverleners) ter beschikking van klinische of ambulante zorginstellingen die van de btw zijn vrijgesteld. De werknemers van „go fair” behoorden organisatorisch tot de betrokken zorginstellingen. In opdracht van deze zorginstellingen verrichtten zij zorgdiensten, zodat tussen deze werknemers en de zorginstellingen een verhouding van ondergeschiktheid bestond. Deze zorginstellingen waren tevens verantwoordelijk voor het hiërarchisch en technisch toezicht op de activiteiten van de uitzendkrachten.
Volgens het Hof zijn enkel die diensten welke het uitzendbureau verricht van belang voor de btw-kwalificatie, namelijk de terbeschikkingstelling van de werknemers. De diensten die de werknemers van go fair binnen een verhouding van ondergeschiktheid met de zorginstellingen verrichten ten behoeve van hulp- of zorgbehoevenden zijn hierbij van geen belang.
Het Hof besluit dat noch gediplomeerd zorgpersoneel dat zijn diensten rechtstreeks ten behoeve van hulpbehoevenden verstrekt, noch een uitzendbureau dat dergelijk personeel ter beschikking stelt van instellingen die zijn erkend als van sociale aard, beschouwd kunnen worden als organisaties die als instellingen van sociale aard worden erkend in de zin van de btw-vrijstelling voorzien in artikel 132, lid 1, g) van de btw-richtlijn.
Dergelijke terbeschikkingstelling van personeel is aldus aan btw onderworpen. De zienswijze van de Belgische fiscus is niet in overeenstemming met dit arrest. Zij aanvaardt immers dat de partijen de terbeschikkingstelling van personeel als een aanneming van werk mogen beschouwen, waardoor indien het werk zelf van de btw is vrijgesteld, dat voor de werkaanneming eveneens het geval is.
HvJ, C-594/13, „go fair” Zeitarbeit, 12 maart 2015
