Gepubliceerd op 29 juni 2017
Onderneming A realiseert een audiovisuele productie (ontwikkeling van een creatief script en draaiboek, en instaan voor de productie en postproductie van de film) in opdracht van onderneming B. Er is bepaald dat B de exclusieve eigendomsrechten van de resultaten en de producten van de opdracht verkrijgt.
Deze eigendomsrechten omvatten eveneens de overdracht van auteursrechten. Onderneming B zal dus nadat onderneming A de films heeft opgeleverd, het recht hebben de films te gebruiken, bewerken, vermenigvuldigen en verspreiden op alle mogelijke wijzen.
De rulingcommissie beslist dat het verlaagd tarief van 6% voor auteursrechten (rubriek XXIX van tabel A van KB nr. 20) van toepassing is aangezien:
A en B uitdrukkelijk het bestaan van auteursrechten erkennen;
en A als ontwerper van de film, aan B het recht verleent om het werk te vermenigvuldigen en te publiceren of te verdelen.
Ook de afgifte van de cassette die de drager vormt van de rechten is eveneens als bijzaak bij het auteursrecht aan 6% onderworpen.
De film wordt bovendien niet beschouwd als een dienst inzake reclame, welke uitgesloten is van voormeld verlaagd tarief. Het gaat om een overheidsopdracht die niet commercieel van aard is. De promofilm wordt niet gecreëerd om de verkoop van een welbepaald product of dienst te bevorderen of om de getrouwheid aan een merk te versterken. De aanbestedende overheid streeft met deze opdracht enkel een openbaar doel na.
De rulingcommissie aanvaardt in deze situatie de uitbreiding naar analogie tot promofilms van de beslissing nr. E.T. 98.968 dd. 13.06.2002, waarin de fiscus stelt dat niet als reclamedrukwerk wordt aangemerkt:
drukwerk waarin campagne wordt gevoerd door instellingen of organisaties die geen winst beogen en die doeleinden van humanitaire, religieuze, levensbeschouwelijke, vaderlandslievende, staatsburgerlijke, filantropische, politieke, mutualistische, syndicale of patronale aard nastreven;
drukwerk waarin campagne wordt gevoerd voor een landstreek, een productengroep of een motto zonder vermelding van specifieke handelsmerken, producten, leveranciers of dienstverrichters. (bv. “Geef bloed”, “Doe sport”, “Drink meer melk”, “Proef de Belgische Kazen”, “Bezoek de Auvergne”);
blaadjes met aanwervingsaankondigingen door bedrijven;
…
Fisconetplus, voorafgaande beslissing nr. 2017.013, 21 februari 2017
