Gepubliceerd op 24 oktober 2016
Op 1 januari 2000 wijzigden de btw-regels voor reisbureaus. Met het KB van 28 december 1999 wilde de fiscus tegemoetkomen aan de grieven die door de Europese Commissie werden geformuleerd in het kader van een procedure wegens niet-nakoming tegen de Belgische Staat, met betrekking tot de omzetting, in Belgische wetgeving, van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de zesde richtlijn 77/388/EEG van de Raad van 17 mei 1977 ‘betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der Lid-Staten inzake omzetbelasting’.
Reisbureaus die reizen doorverkochten die ze bij andere reisbureaus aankochten werden door de Belgische wetgever beschouwd als een reisbureau waarop de margeregeling van toepassing was. Bijgevolg moesten zij op de verkopen van hun reizen Belgische btw afdragen via de margeregeling, terwijl het buitenlands reisbureau dit ook al had gedaan in zijn lidstaat. En die dubbele btw-heffing moest opgelost worden.
Daarom werd bij het KB van 28 december 1999 een § 7 ingevoerd in artikel 1 Wbtw die de begrippen ‘reizen’ en ‘reisbureau’ definieert.
Dit KB werd pas bij wet van 5 augustus 2003 bekrachtigd.
Jetair riep een schending in van de Grondwet omdat het KB volgens hen te laat was bekrachtigd.
Maar het Grondwettelijk Hof wil hier niet van weten. In het verslag aan de Koning bij het KB van 28 december 1999 werd reeds gewezen op de hoogdringendheid (er dreigde een ingebrekestelling vanwege de Europese Commissie). Bovendien voert het KB enkel de bepalingen in die in de btw-richtlijn zijn voorzien.
Met andere woorden, er werd geen enkel onvoorspelbaar belastingelement ingevoerd ten aanzien van de btw-plichtigen die de voor hen geldende reglementering kenden sinds de bekendmaking van het koninklijk besluit dd. 28.12.1999 in het Belgisch Staatsblad van 31 december 1999.
Hoewel het Grondwettelijk Hof betreurt dat de bekrachtiging laattijdig is, ziet het hierin geen graten.
Grondwettelijk Hof, 107/2016, 7 juli 2016, rolnr. 6203 (B.S. 23 augustus 2016)
