Gepubliceerd op 25 oktober 2018
Bij een onderzoek van een online verkoopsplatform stelt de fiscus vast dat een natuurlijk persoon geregeld horloges verkocht via de veilingwebsite (195 verkopen op drie jaar tijd waarvan 190 in twee kalenderjaren). De fiscus is van oordeel dat deze verkoper een btw-plichtige is en vordert de btw op de via het platform verrichte verkopen.
De btw-plichtige is het hier niet mee eens. De rechtbank daarentegen volgt wel de visie van de fiscus en stelt dat deze persoon gelet op de regelmatigheid van de verkopen, een btw-plichtige is. Bovendien blijkt uit onderzoek van de website dat er al transacties geweest zouden zijn in de jaren voorafgaand aan de jaren waarvoor btw wordt gevorderd.
Dat het zou gaan om verkopen uit zijn privécollectie, wordt door de rechtbank niet gevolgd. Evenmin weigert de rechtbank de toepassing van de margeregeling bij gebrek aan onder andere bewijs van de aankopen van de horloges bij personen die de btw niet hebben kunnen recupereren.
De maatstaf van heffing is door de fiscus correct berekend, namelijk zonder deze te verminderen met de kosten van Paypal die de verkoper droeg.
De btw-plichtige vecht nog de toepassing van de verlengde verjaringstermijn van zeven jaar aan. De rechtbank is van oordeel dat hier het gaat om een bewijskrachtig gegeven waarvan de fiscus door de controle van de veilingwebsite kennis heeft gekregen (artikel 81bis, § 1, 2de lid, 3° Wbtw).
Rb. Bergen, rolnr. 2016/RG/302, 8 mei 2017
